..o Dziewczynce z parku.

Choć temat śmierci jest trudnym tematem dla każdego z nas, nie potrzeba wielu słów i przeczytania wielu stron , by przybliżyć to zagadnienie dzieciom. 

Pozycja książkowa- Dziewczynka z parku Barbary Kosmowskiej to opowieść o wspomnieniach które bolą, a także o tym co najcenniejszego posiadamy. Autorka mówi o śmierci i stracie w sposób delikatny i prosty,  jednocześnie zachowując szacunek do bohaterów i czytelników.

Doskonale został pokazany przesiąknięty uczuciowością klimat żałoby oraz tęsknoty za najbliższą ukochaną osobą - w tym przypadku  taty.

Kim jest dziewczynka z parku?

Dziewczynka z parku to mała Andzia, którą poznajemy w pewnym smutnym momencie jej życia, po śmierci taty. Andzia i jej tata ( ornitolog) mieli wspólną pasję jaką były wyprawy do parku i obserwowanie ptaków. Tata zdradził Andzi przed śmiercią pewien sekret, którego dziewczynka do tej pory nie opowiedziała ani mamie, ani swojemu przyjacielowi Jeremiaszowi. Dziewczynka tęskni za wszytkim co  dawnej składało się na życie rodziny; za grami w chińczyka, za rozmowami przy stole czy sernikiem brzoskwiniowym na smutki. Pomaga jej myśl o sekrecie powierzonym przez tatę, ale także mama jak i najbliższy przyjaciel , próbują Andzi pomóc przetrwać ten najgorszy czas, by potem nadszedł dzień kiedy powracają kolory.

Ilustracje Emilii Dziubak wpisują się idealnie w klimat książki. 

Na pierwszy rzut oka wydawało mi się,  że książka będzie ciężka, smutna - nudna.

Na szczęście zadziałało powiedzenie ; " Nie oceniaj książki po okładce".. może to i dobrze bo się nią pozytywnie zaskoczyłam, nie było rozczarowania, a nawet możnaby  powiedzieć, że się nią delektowałam. Jednym słowem "prosta i piękna powieść z punktu widzenia dziecka, odkrywająca sens bolesnych doświadczeń."

Tytuł: Dziewczynka z parku
Autor: Barbara Kosmowska
Ilustracje : Emilia Dziubak
Wydawnictwo: W.A.B
Wiek: 7+
Moja ocena :6/6